Jaka jest główna przyczyna zapalenia jelita grubego u psów? Jedną z najczęstszych przyczyn zapalenia jelita grubego u psów jest stres. Chociaż stres nie jest bezpośrednią przyczyną zapalenia okrężnicy, stres może wywierać dodatkową presję na układ odpornościowy psa, co może sprawić, że pies będzie bardziej podatny na zaostrzenie zapalenia okrężnicy.
Wątek: Nieswoiste zapalenie jelit (Przeczytany 4875 razy) WitamMam psa który choruje na nieswoiste zapalenie jelit. Jakie zioła można by podać psu na to schorzenie w jakiej formie i jakie dawki. Czy naprzyklad kobylak można by podawać w jakiej formie i jakie dawki. Pies waży dwa kilo czterysta gramów. Zapisane To jakieś maleńkie zwierzątko, czy szczeniak?Co on je? Czy dajesz psie probiotyki?Pozdrowienia :-) Zapisane Kobylak wyżre mu flaki. Nic co ma właściwości drażniące jelita, przeczyszczające a nawet lekko rozwalniające. Zanim coś zastosujesz czytaj wszystkie opisy, jakie znajdziesz, bo często sa "po łebkach". Odwaru z kłącza rdrestowca spróbuj. Koniecznie odwaru. Zapisane To jest pięcio letni York. Je gotowaną marchewkę z królikiem do tego witaminy i wapń.. Jest leczony co raz to kolejnymi antybiotykami które poprawiają sytuację w czasie podawania antybiotyku później dolegliwości wracają. Dostaje różne probiotyki dla psów cały czas jako że choroba ma prawdopodobnie związek z nierównowagą flory bakteryjnej jelit. Jednocześnie choruje na alergię pokarmową i refluks co utrudnia leczenie jelit. Czy istnieją zioła które mogą regulować florę bakteryjną jelit i można by je podać psu? Może ktoś zna jakiegoś zielarza, fitoterapeutę z Wrocławia a może weterynarza zajmującego się ziołolecznictwem bo wiem że tacy są. « Ostatnia zmiana: Maj 15, 2018, 13:45:47 wysłana przez ashruc » Zapisane Gotujesz psu sama, czy korzystasz z gotowych karm?Jeżeli sama gotujesz, to włączyłabym ziele babki, prwoślaz, melisę i krwawnik, jako dodatek do gotowania po szczypcie każdego na oprócz probiotyków, dawałabym suszone żwacze - codziennie po kawałku, np. na wieczór po kolacji. Jak są za duże, to potnij sekatorem na ćwiartki. Wypadałoby odstawić te antybiotyki, bo rozwalają mu nie mogłam ustabilizować mojej psicy z biegunkami, to dawałam powyższe zioła do gotowania. Wszystko (mięso i marchew) mieliłam blenderem po wstępnym obgotowaniu, dodawałam ryżu i gotowałam ok. 30 min. na gęsto. « Ostatnia zmiana: Maj 15, 2018, 17:45:57 wysłana przez kuneg » Zapisane Nigdy wcześniej wiedza nie była tak łatwo dostępna i tylko od nas zależy, czy z niej skorzystamy. W przerwie na kawę znalazłem Ci pewien fragment a pan google przetłumaczył po swojemu:Funkcjonowanie antybiotyków doustnych należy krytycznie rozważyć i przedyskutować z lekarzem weterynarii, ponieważ leki te mogą hamować rozrodczość i zdolności ochronne pożytecznych bakterii w jelicie. Szczepienia również powinny zostać poddane ponownej ocenie, ponieważ mogą mieć niekorzystny wpływ na układ odpornościowy - zwłaszcza taki, który jest już zestresowany lub dysfunkcjonalny. Formuła dla psów z zapalną chorobą jelit Należy połączyć następujące herbaty, nalewki lub suszone zioła: ■ 2 części korzenia prawoślazu ■ 1 część śliskiego wiązu (sproszkowana kora wewnętrzna) ■ 1 część liści bananowca ■ 1 część korzenia lukrecji Ponad 30 funtów: 1 łyżka suszonych, sproszkowanych ziół lub 1 ml niskoalkoholowej mieszanki nalewki podawanej dwa razy dziennie. W przypadku mniejszych psów należy odciąć te miary w połowie. UWAGA: Autor Greg Tilford jest dyrektorem naczelnym Animal's Apawthecary, producenta nalewek ziołowych na bazie gliceryny dla zwierząt. Animal Apawthecary tworzy produkt komercyjny ("Phyto-mucil") sformułowany zgodnie z tymi specyfikacjami. Jednak Tilford podkreśla, że zainteresowani właściciele psów mogą z łatwością przygotować formułę sami, używając świeżych lub suszonych organicznych ziół. Pomoc dla IBD Relief, wyjaśnienie Objawy zapalnego zespołu jelit często można złagodzić za pomocą ziół, które zmniejszają stan zapalny i pomagają smarować, odżywiać i promować gojenie błon śluzowych. Na samym szczycie mojej listy ulubionych znajduje się mieszanka korzeni prawoślazu, śliska kora wiązu, liść babki laurowej i korzeń lukrecji. Używam tej formuły w bezalkoholowej nalewce na bazie gliceryny, ale można ją również stosować w postaci proszku. Głównym składnikiem tej formuły jest korzeń prawoślazu lekarskiego (Althea officinalis). Korzeń prawoślazu jest bogaty w śluz - lepką, śliską, rozpuszczalną w wodzie substancję o konsystencji podobnej do oleju przekładniowego. Podczas trawienia, ten śluz pomaga odżywić florę jelitową, jednocześnie zapewniając kojącą, smarującą, ochronną barierę pomiędzy zapalnymi błonami śluzowymi a materiałami spożywczymi, które przemieszczają się przez jelito. Korzeń marihuki może również pomóc w walce z infekcją, ponieważ zioło jest aktywne przeciwko patogenom takie jak Pseudomonas aeruginosa, Proteus vulgaris i Staphylococcus aureus. Marshmallow stymuluje również aktywność stałych makrofagów - odpornych wojowników, które służą jako pierwsza linia obrony w jelitach. Wężowy wiąz (Ulmus fulva), drugie zioło w mojej formule IBD, jest również bogaty w substancję kleistą zawierającą składniki odżywcze, ale także posiada asortyment skrobi i składników taninowych, które mają łagodne właściwości ściągające. Służy to do łagodzenia nadmiaru transportu płynów przez bariery jelitowe, jednocześnie zapewniając dodatkową miarę smarowania w celu poprawy eliminacji kału. Innymi słowy, śliski wiąz może pomóc w zmniejszeniu biegunki, która jest spowodowana nadmiernym wchodzeniem płynu do jelita, a także może pomóc w złagodzeniu przeciwnego zaparcia. Nieliczny liść (Plantago spp.), Trzeci składnik tej formuły, to wszechobecny chwast z ciemnozielonymi, włóknistymi liśćmi. Zawiera również składniki śluzowe i taninowe i jest często stosowany przez zielarzy jako przyjazna dla ziemi alternatywa dla śliskiego wiązu. Jednak liść babki lancetowatej zapewnia środki wsparcia systemowego, których śliski wiąz i korzeń prawoślazu nie może; jest naładowany przeciwutleniaczem chlorofilem, błonnikiem i bardzo bogatym asortymentem witamin i minerałów, z których wszystkie są korzystne w gojeniu i utrzymaniu błon śluzowych i zdrowej flory. W końcu, aby uzupełnić moją ulubioną ziołową formułę dla IBD, środek z korzenia lukrecji (Glycyrhizza glabra). Korzeń lukrecji jest dobrze znany przez zielarzy jako silny przeciwzapalny, immunostymulant, wrażliwy (przyspiesza gojenie), przeciwdrobnoustrojowy lek ziołowy, który jest niezwykle skuteczny w przewodzie pokarmowym. Jest szczególnie przydatny w gojeniu owrzodzeń żołądka i zmniejszaniu wydzielania kwasu żołądkowego, które często przyczyniają się do ciężkości wrzodów i IBD. Część niesamowitej zdolności leczniczej lukrecji w jelitach można przypisać jej zawartości glicyryzyny. Struktura chemiczna glicyryzyny jest podobna do kortykoidów przeciwzapalnych, które są naturalnie wytwarzane w organizmie. Zioło zawiera także kilka innych składników saponin. Te mydlopodobne związki są zdolne do przenikania głęboko w błony śluzowe, aby umożliwić lepszy transport ważnych składników odżywczych przez uszkodzone bariery śluzówki i do układu organizmu, gdzie są one potrzebne. To działanie penetrujące pomaga również w dostarczaniu innych składników leczniczych formuły IBD. Chociaż długotrwałe stosowanie ekstraktu z korzenia lukrecji może powodować niepożądane skutki uboczne zatrzymywania wody i podwyższonego ciśnienia krwi, rzadko jest to zmartwieniem w przypadkach, gdy zioło jest stosowany jako mały składnik wielorozdrobnionej formuły, takiej jak ta Zapisane Darshan, daj linka do oryginału, to może łatwiej będzie zrozumieć.***Pies to też człowiek ;-), dlatego przeczytaj wątek o odbudowie jelit: możesz wysypać na do kwaśnego mleka lub śmietany lub kawałeczek twarogu (bakterie powinny się rozmnożyć, jeśli są żywe) i daj zjeść łyżeczkę na w miarę pusty żołądek, byle bez przemocy. Jeśli do tego dołożysz odrobinę parówki (wiem, wiem, ale parówka to dobry nośnik leków), to powinno wejść bez przemocy. Tak by trzeba było kilka razy dziennie przez miesiąc, może dwa? Środek przeciwzapalny, który by się przydał oprócz ziół to kurkumina. Można ją spokojnie dorzucić do gotowanej paszy lub kilka mm3 na "plasterkową kromeczkę" z parówki, zwykle wchodzi bez przemocy, jesli się dobierze nośnik ;-) Jednak myślę, że kurkumina z jedzeniem to ma większy o jakimś tłuszczu z paszą, to może być masło czy smalec. Trochę tego musi zawsze lubią jeść perz. Nazbieraj trawy z perzu i dodawaj do posiłków. Jeśli nie umiesz zidentyfikować właściwej trawy, poproś zwierzątko o pomoc w tej sprawie w czasie lub jako dodatek do wody do picia można dać napar z wrzosu lub majeranku lub wywar z liści rdestu japońskiego. Jeśli opiekunowi to będzie smakować, to zwierzątko też powinno wypić bez :-) Zapisane Zapisane @ashruc - Skąd w ogóle taka dziagnoza ? Jak to się diagnozuje u zwierząt ? To co zapodał Darshan jest jak chyba jak najbardzioej ok. Babki nie jestem pewien, bo ile pamietam jest boosterem tnf-a albo inf-gamma - jedno i drugie niekorzystne. Oczywiście zagadką jest jaki to ma rzeczywisty potencjał, próbowałem na sobie i mi się nie pogarszało, więc może żaden ;-) ale też i nie polepszało. W porównaniu z Yorkiem jestem jednak dosyć sporym bydlęciem i trudniej mi dogodzić - kwestia dawki. Ale skoro praktyk to poleca, więc na pewno coś jest na rzeczy i warto próbować. No i tak w ogóle przy przeweżeniach i podniedrożności, gdyby do takich doszło, surowców sluzowych nie należy o antybiotykach - zwykłty nifuroksazyd jest bardzo pomocny (nie wiem jak u zwierzów). I chyba lepiej nie przesadzać z probiotykami, chyba że na 200% widać po nich poprawę. Zapisane I chyba lepiej nie przesadzać z probiotykami, chyba że na 200% widać po nich ma problemów nadmiaru probiotyków, jest najwyżej problem tego, że nie zagnieżdżą mogą być szkodliwe przy całkowicie wyzerowanej odporności, na przykład po długim leczeniu antybiotykami, probiotyki lub żywność probiotyczna są konieczne, bez nich się nie ruszy do :-) Zapisane To prawda że nie ma, ale u zdrowych. Zapisane To prawda że nie ma, ale u co w tym przypadku zrobić? Nie dość, że jest stan zapalny, to jeszcze antybiotyk rujnuje florę bakteryjną przewodu mojej psicy były dość częste biegunki od jesieni, choć nie były ostre. W połowie grudnia sterylka + antybiotyk osłonowo w dwóch injekcjach. Weterynarz dał probiotyku na kilka dni (chyba z 5). W połowie stycznia była lekka biegunka, a na koniec stycznia była już ostra, krwawa biegunka w połączeniu z wymiotami. Znów poszedł antybiotyk - na 5 dni (wstępnie w zastrzyku, a potem do pyska), do tego pasta odżywcza i probiotyki. Lalka ledwo przeżyła - była tak słaba, że przestała wstawać z posłania w krytycznym momencie. Jednak tym razem zadbałam już o długotrwałe podawanie probiotyku + w/w wymienione zioła do jedzenia + żwacze + jogurty + biały ser + gotowane jedzonko na bazie mięsa, ryżu i podał bdb zestaw. Ja zastosowałam to, co miałam akurat w domu i też się sprawdziło. Jestem przekonana do gojących i przeciwzapalnych właściwości babki. Prawoślaz też jest godny polecenia prze stanach środków śluzowych miałam też kwiaty lipy omszonej i też jej domieszałam do zestawu. Najważniejsze, że udało mi się psicę ustabilizować po tamtym zajściu i już tylko raz zauważyłam trochę śluzu w kupie. Dwie paczki psich probiotyków mam na podorędziu. « Ostatnia zmiana: Maj 16, 2018, 23:25:10 wysłana przez kuneg » Zapisane Nigdy wcześniej wiedza nie była tak łatwo dostępna i tylko od nas zależy, czy z niej skorzystamy. To prawda że nie ma, ale u co się robi u chorych psów? Wali antybiotyki i leczy tzw "SIBO"? Czasem antybiotyk lub steryd jest potrzebny, ale nie dożywotnio. Dobrze dobrany lek zrobi swoje i docelowo nie ma być potrzeby jego dalszego lub człowiek musi być makabrycznie osłabiony, by probiotyki były groźne, tak bywa po przeszczepach lub bardzo morderczych kuracjach, już w warunkach szpitalnych. Zwykle groźniejsze są grzyby, niż :-) Zapisane A co w tym przypadku zrobić? Nie dość, że jest stan zapalny, to jeszcze antybiotyk rujnuje florę bakteryjną przewodu swojego i podobnych zdechlaków doswiadczenia wiem, że nie jest tak prosto. Nie wiadomo przeciez co tam sie dzieje. Trza suplementować, ale ostrożnie, małymi dawkami i obserwować, tak żeby nadmiar tych bakterii nie wydalił się w postaci jeszcze silniejszych biegunek. Wiele "popularnych" szczepów przyczynia sie do wzrostu subpopulacji limfocytów zapalnych. U pacjentów z nzj idzie to w x1000% bardziej jak u osób zdrowych. W zdrowych fakach w mikroflorze panuje równowaga. Jogurt, biały ser - tych rzeczy od lat unikam, bo mi tę równowagę, czasem w kilka minut, ostro najważniejsze jest to, co widzisz - jak pomaga to lej na to co doktory i inne Ondrasze plotą ;-)"Maślan sodu otoczkowany" dla prosiąt, za niewielkie pieniądze. W wersji dla naczelnych był jedną z ciekawszych rzeczy z jaką się spotkałem. Ma konkretne działanie przeciwzapalne i podobno jest jakimś tam "paliwem dla jelit", ale nie wiem o co chodzi, z tym paliwem ;-) Próbowałaś ?Z lipy ciekawe sa te grube pąki liściowe - mocno śluzowe, ale to juz na przyszłą i w ogóle skrobię, można kleikować - lepiej sie trawi i wchłania, mniejsze gazy, jelita w takim stanie powinno się odbarczyć, więc może to być tak w ogóle, Lalce dolega ?A co się robi u chorych psów? Wali antybiotyki i leczy tzw "SIBO"? Czasem antybiotyk lub steryd jest potrzebny, ale nie dożywotnio. Dobrze dobrany lek zrobi swoje i docelowo nie ma być potrzeby jego dalszego lub człowiek musi być makabrycznie osłabiony, by probiotyki były groźne, tak bywa po przeszczepach lub bardzo morderczych kuracjach, już w warunkach szpitalnych. Zwykle groźniejsze są grzyby, niż wiem jak jest u psów. Po sobie wiem, że jedne antybiotyki pomagają a inne wiem jak wiedza o nzj u ludzi przekłada się na psy, widzę że to co wiem ze swojego doświadczenia, jest spójne z tym co zapodał Darshan. Chociaż tyle, więc może warto o tym pogadać, tak sobie pomyślałem :-) Zapisane « Ostatnia zmiana: Maj 17, 2018, 13:09:48 wysłana przez ashruc » Zapisane
schorzenia dermatologiczne (trądzik, łuszczyca, atopowe zapalenie skóry). Przeczytaj też: Wszystko o kolonoskopii. Hydrokolonoterapia – przeciwwskazania. Pomimo że hydrokolonoterapia jest względnie bezpiecznym zabiegiem, to istnieją pewne przeciwwskazania do jej wykonania. Należą do nich: niewydolność serca,
Zapalenie jelit to bardzo szeroka grupa schorzeń, manifestująca się zaburzeniami trawienia i szeregiem objawów towarzyszących. Obejmować mogą jelito cienkie, grube, a często dotyczą całego dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Przy ostrym stanie zapalnym lub stanie zapalnym trwającym przez dłuższy czas pojawiają się objawy ogólnego osłabienia organizmu. Zapalenia jelit pojawiają się najczęściej po spożyciu toksycznego związku, zwykle toksyn, bakterii, grzybów czy środków chemicznych. Wyróżnia się również stany zapalne jelit związane z innymi przyczynami – o podłożu autoimmunologicznym. spis treści 1. Przyczyny zapalenia jelit 2. Objawy zapalenia jelita 3. Stany zakaźne jelit 4. Leczenie zapalenia jelit 5. Choroby jelit o podłożu immunologicznym Choroba Leśniowskiego-Crohna Wrzodziejące zapalenie jelita grubego Celiaka (choroba trzewna) 6. Profilaktyka jelit rozwiń 1. Przyczyny zapalenia jelit Zapalenie jelita grubego może być powodowane przez szereg różnorodnych czynników. Wśród nich wymienia się przede wszystkim skłonności genetyczne ale także przyczyny immunologiczne oraz środowiskowe. Zaburzenia immunologiczne są jednymi z najczęściej występujących przyczyn pojawiania się zapalenia jelita grubego. Zobacz film: "Choroby serca najczęstszą przyczyną zgonów Polaków" Są one bowiem wywoływane przez nadmierną odpowiedź układu odpornościowego na teoretycznie nieszkodliwe dla organizmu bakterie czy pokarmy. Wyzwalana jest wówczas reakcja immunologiczna powodująca uszkodzenia komórek nabłonka jelitowego przez co pojawiają się nadżerki, pseudopolipy oraz usztywnienia ścian jelita. Ponadto bardzo groźne dla jelita grubego są chorobowe bakterie oraz wirusy, które także będą wyzwalały stan zapalny. Zapalenia jelit może obejmować cały dolny odcinek przewodu pokarmowego. Przyczyny takiego stanu są złożone i należą do nich: błędy dietetyczne; zatrucia (metale ciężkie, grzyby niejadalne); wirusowe i bakteryjne zakażenia drobnoustrojami; przyjmowanie określonych leków; alergeny pokarmowe; choroby zapalne o podłożu immunologicznym; pasożyty przewodu pokarmowego; leki. Z kolei zapalenie błony śluzowej jelita mogą powodować: szkodliwe czynniki fizyczne i chemiczne znajdujące się w takich substancjach jak alkohol; ciężkostrawny pokarm spożywany w nadmiarze; spożywanie zbyt dużej ilości pokarmów zbyt zimnych lub zbyt gorących, pikantnych itp. Toksyczne zapalenie jelit to reakcja błony śluzowej jelit na toksynę, np. jad kiełbasiany. Najczęściej chodzi tu jednak o toksynę chemiczną – pestycydy, które jeśli używane są w nadmiarze lub nie przestrzega się zasad karencji, wywołują chorobę. W tym wypadku można tylko świadomie zapobiegać schorzeniu poprzez przestrzeganie zasad używania środków ochrony roślin. Zapalenia jelit to także: ostry stan zapalny przewodu pokarmowego po zatruciu grzybami, np. muchomorem sromotnikowym, stan chorobowy po spożyciu pokarmu zawierającego duże ilości toksyn gronkowca; gronkowce bowiem bardzo łatwo i szybko mnożą się w takich pokarmach jak: potrawy mleczne, lody, konserwy, kremy itp., wydzielając do podłoża wzrostu bardzo silne toksyny, które w ostatecznym efekcie dają zatrucie pokarmowe; skutek tego jest taki, jakby spożyty był pokarm zakażony gronkowcami, a ich toksyny wyprodukowane przez gronkowce dopiero w jelicie. 2. Objawy zapalenia jelita Choroby zapalne jelit mogą się umiejscawiać w ścianie jelita cienkiego lub grubego, na całej ich długości lub w określonym jego odcinku. Zapalenie jelita będą sygnalizowały następujące objawy: bóle brzucha; biegunki – niekiedy są to biegunki z wydzieliną śluzową i krwią; gorączka lub stan podgorączkowy; zaburzenia wchłaniania składników pokarmowych, witamin, soli mineralnych oraz objawy ich niedoborów. Stany zapalne jelit rozpoznaje się na podstawie wywiadu lekarskiego oraz specyficznych badań, np. badania kolonoskopowego z badaniem histopatologicznym wycinka błony śluzowej lub badania radiologicznego jelit. Niekiedy rozpoznanie zapalenia jelit może nastąpić dopiero podczas operacji. Wciąż trudno dostępnym i mało powszechnym badaniem jest tzw. wirtualna kolonoskopia, którą wykonuje się w oparciu o technikę tomografii komputerowej i zastosowanie kapsułki wyposażonej w kamerę. Właściwością kapsuły jest to, że wraz z ruchami robaczkowymi przechodzi przez cały przewód pokarmowy, wykonując zdjęcia jego wnętrza. Po wydaleniu kapsułki, zdjęcia są analizowane przez lekarza i możliwe jest postawienie diagnozy. 3. Stany zakaźne jelit Najczęstszą infekcyjną przyczyną zapalenia jelit jest wirusowe zakażenie przewodu pokarmowego. Choroba wywoływana jest najczęściej przez rotawirusy, rzadziej przez astrowirusy, norowirusy czy adenowirusy. Potocznie zwana jest grypą żołądkową (ang. gastric flu), choć jej przyczyną nie jest właściwy wirus grypy. Objawom ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, silna biegunka) towarzyszy zwykle gorączka. Wirusy te szerzą się drogą pokarmową, w ich rozprzestrzenianiu dużą rolę odgrywa brak podstawowej higieny, mycia rąk, przygotowywania posiłków w odpowiednich warunkach, etc. Leczenie takiego zapalenia jelit polega na niedopuszczeniu do odwodnienia. Oprócz tego stosuje się leki będące antagonistami dopaminy w celu zapobiegania wymiotom oraz leki przeciwbiegunkowe, jest to jednak leczenie objawowe. Organizm zwykle sam zwalcza wirusa w ciągu kilku dni. Najczęstszym powikłaniem wirusowego zapalenia przewodu pokarmowego jest odwodnienie. U 1% chorych dochodzi do zespołu Reitera (zapalenie spojówek i/lub tęczówki, zapalenie cewki moczowej i zapalenie stawów, występujące po zapaleniu jelita lub cewki moczowej). Rzadziej przyczyną ostrych stanów zapalnych jelit są bakterie. Przeważają tu bakterie z rodzaju Salmonella, Shigella i chorobotwórcze szczepy E. coli. Zakażenie związane jest z namnażaniem się bakterii w pożywieniu lub wodzie w temperaturze pokojowej. W przeciwieństwie do zapaleń o podłożu wirusowym, zapalenia bakteryjne jelit występują głównie latem, co się wiąże z narażeniem żywności na działanie wysokich temperatur w razie jej nieprawidłowego przechowywania. Ważną grupą zapaleń jelit są salmonellozy. Są to zakażenia spowodowane przez bakterie Salmonella inne niż S. typhi i S. paratyphi. Oprócz ostrej biegunki, wywoływać mogą one miejscowe ropnie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie kości lub zapalenie wsierdzia. Mogą również przebiegać zupełnie bezobjawowo. Zakażenie następuje zwykle poprzez żywność - przede wszystkim jajka i mięso drobiowe. Objawy pojawiają się zwykle po 24-48 godzinach od zakażenia. Są to gwałtowne bóle brzucha, biegunka i wymioty. Chorobę rozpoznaje się na podstawie izolacji bakterii z krwi, stolca oraz płynów ustrojowych. Leczenie jest głównie objawowe, polega na uzupełnianiu płynów i elektrolitów. Można też podawać leki hamujące skurcze jelit, eliminujące tym samym biegunkę. W niektórych przypadkach (ale nie zawsze!) trzeba podawać antybiotyk. Jeśli wystąpią poważne powikłania, leczenie polega na stosowaniu antybiotyków, ewentualnie usuwaniu (drenażu) ropni lub wycięciu (resekcji) zakażonych tkanek. Zapalenie jelita grubego może wywoływać bóle brzucha Specyficzną formą bakteryjnego zapalenia jelit i przewodu pokarmowego jest wśród osób podróżujących do krajów egzotycznych tzw. biegunka podróżnych (ang. travellers’ diarrhea). Potocznie nazywana jest zemstą faraona bądź zemstą Montezumy. Jest to ostre zapalenie jelit, przeważnie chorobotwórczymi bakteriami rodzaju E. coli, rzadziej znaczenie ma czynnik wirusowy lub mieszany. Choroba ta wiąże się ze słabszym przestrzeganiem zasad higieny w krajach rozwijających się, gdzie organizmy osób z państw rozwiniętych, nieprzyzwyczajone do bogatej flory bakteryjnej, nie radzą sobie ze zwalczaniem jej i dochodzi do objawów zatrucia pokarmowego. Choroba zwykle ustępuje w ciągu kilku dni. Najczęstszym powikłaniem jest odwodnienie. W ciężkich przypadkach, związanych z obniżoną odpornością, może przejść w sepsę. 4. Leczenie zapalenia jelit Zakaźne zapalenia jelit charakteryzują się ostrym przebiegiem i gwałtownym narastaniem objawów, w tym biegunki i wymiotów, które prowadzą do szybkiego odwodnienia organizmu. W latach siedemdziesiątych wprowadzono powszechnie do leczenia biegunek o ciężkim przebiegu doustną terapię nawadniającą (ang. Oral Rehydration Therapy, ORT). Spowodowało to spadek śmiertelności spowodowanej stanami zapalnymi przewodu pokarmowego o ponad połowę wśród dzieci w krajach rozwijających się. Jest to podstawowa terapia we wszelkich wirusowych i bakteryjnych ostrych zapaleniach przewodu pokarmowego i jelit. Choremu podaje się wodny roztwór zawierający sód, potas, kwas węglowy oraz węglowodany proste (glukoza lub sacharoza). Wchłanianie glukozy jest w organizmie sprzężone z wchłanianiem elektrolitów, dlatego zawarcie w płynie cukrów jest kluczowe dla efektywnego dostarczania jonów sodu i potasu, które są gwałtownie wypłukiwane z organizmu w przebiegu zatrucia. Przy lekkim odwodnieniu wystarczy leczenie w warunkach domowych, choremu należy zapewnić spokój, nie wystawiać na działanie wysokich temperatur, wysiłku fizycznego, stresu, etc. W ciężkich wypadkach niezbędna jest hospitalizacja, choremu podaje się płyny dożylnie, uwzględniając zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej. 5. Choroby jelit o podłożu immunologicznym Zapalenia jelit o podłożu immunologicznym występują wskutek nieprawidłowej odpowiedzi śluzówki jelita na kontakt z zasadniczo nieszkodliwymi antygenami. U osób z określonymi predyspozycjami genetycznymi może to powodować nadmierną odpowiedź immunologiczną prowadzącą do zapalenia jelit. Wyróżniamy dwa schorzenia tego typu: Choroba Leśniowskiego-Crohna Choroba Leśniowskiego-Crohna (ang. Crohn’s disease) to zapalenie błon śluzowych jelit. Zazwyczaj ogranicza się do jelita krętego, ale stan zapalny może objąć cały przewód pokarmowy – od jamy ustnej po odbyt. Cechą charakterystyczną są odcinki przewodu pokarmowego objęte stanem zapalnym, poprzedzielane odcinkami zdrowymi. Na jej rozwój wpływają czynniki genetyczne i środowiskowe. Choroba ma przewlekły przebieg. W części przypadków obserwuje się naprzemienne okresy zaostrzeń i remisji, a w innych stałe zapalenie, powodujące znaczne osłabienie i utrudniające prowadzenie normalnego życia. Choroba Leśniowskiego-Crohna objawia się bólami brzucha (zazwyczaj po śniadaniu), biegunką, zaburzeniami łaknienia, gorączką, krwistymi stolcami; dolegliwość ta może powodować powstanie ropni, owrzodzeń i przetok oraz wtórne zakażenie ściany jelita. Nie istnieje skuteczne, przyczynowe leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna. Stosuje się kortykosteroidy i leki immunosupresyjne, które powodują nieraz remisję stanu zapalnego. Chorym zaleca się zmianę stylu życia, regularne odżywianie, zaprzestanie palenia tytoniu i picia alkoholu. Chorzy powinni unikać wszelkich infekcji, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, silnych emocji, które mogą zaostrzać przebieg choroby. Ważnym elementem leczenia jest prawidłowe odżywienie pacjenta, które może wymagać diet elementarnych i polimerowych, a nawet całkowitego żywienia pozajelitowego. Odpowiednie żywienie nie tylko może prowadzić do remisji choroby, ale również zapobiec ewentualnemu niedożywieniu osoby dotkniętej chorobą. Czasem w przebiegu choroby dochodzi do powstania niedrożności jelita lub obfitego krwotoku, które to sytuacje wymagają pilnego leczenia operacyjnego. Przy takim zapaleniu wykonuje się chirurgiczne resekcje fragmentów jelita cienkiego lub poszerzenia światła jelita cienkiego. Jeżeli krwotok lub ciężkie owrzodzenie wystąpią w jelicie grubym, wykonuje się usunięcie określonego fragmentu jelita i zespolenie części względnie zdrowych. W niektórych wypadkach niezbędne jest nawet usunięcie całego jelita grubego i odbytnicy oraz utworzenie ileostomii, czyli wyprowadzenie jelita cienkiego na powierzchnię brzucha. Oprócz zwężenia światła jelit i krwotoków, częstym powikłaniem choroby Leśniowskiego-Crohna jest tworzenie się przetok pomiędzy elementami przewodu pokarmowego, ale również z jelit do innych narządów (pęcherz moczowy, pochwa). Przetoki obserwuje się nawet u 40% chorych. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG, łac. colitis ulcerosa, ang. ulcerative colitis) – dotyczy głównie końcowego odcinka jelita grubego. Jest to rozlane, nieswoiste zapalenie błony śluzowej, mogące prowadzić do powstania owrzodzeń. Takie zapalenie jelita najczęściej występuje w krajach rozwiniętych (możliwe, że jest to wyłącznie skutek słabszej diagnostyki w krajach rozwijających się), u ludzi rasy białej, w młodym wieku. Jest to choroba przewlekła, której objawy występują w tzw. rzutach przedzielonych okresami remisji. Podobnie jak w chorobie Leśniowskiego-Crohna, etiologia jest nieznana. Uważa się, że występuje zespół genów stanowiący o większej podatności na zachorowanie. Zarejestrowano przypadki rodzinnego występowania tej choroby oraz wytypowano pewne geny podejrzewane o powodowanie takiej skłonności. Podejrzewa się również, że zaburzenia w strukturze flory bakteryjnej jelita grubego mają wpływ na rozwój tego zapalenia jelit, choć kierunek związku przyczynowego nie jest do końca jasny – możliwe, że to choroba powoduje zmiany w strukturze obecnych w jelicie bakterii. Zaobserwowano jednak, że osoby z wyciętym wyrostkiem robaczkowym znacznie rzadziej zapadają na wrzodziejące zapalenie jelita grubego, co może mieć związek z wpływem bakterii na rozwój choroby. Do rozwoju choroby przyczyniać się może niehigieniczny styl życia, palenie tytoniu, picie alkoholu oraz silny stres. Zwykle pierwszymi objawami wrzodziejącego zapalenia jelita grubego są biegunka i domieszka świeżej krwi w kale. W niektórych przypadkach aktywnego zapalenia chory może wypróżniać się nawet co godzinę ze znaczną ilością krwi. Jeśli choroba jest ograniczona do odbytnicy i nie obejmuje okrężnicy, to rytm wypróżnień nie musi być zachwiany, a nawet może dochodzić do zaparć (zatwardzeń), jedynym objawem może pozostawać wtedy krew w stolcu. Większość chorych jest w dobrym stanie ogólnym, w cięższych przypadkach dochodzi do osłabienia organizmu, utraty masy ciała, a nawet mogą pojawić się objawy odwodnienia, gorączka, tachykardia, obrzęki, bolesność uciskowa jamy brzusznej. W badaniu morfologicznym stwierdza się cechy stanu zapalnego: leukocytozę, nadpłytkowość oraz podwyższony OB. W porównaniu do choroby Leśniowskiego-Crohna, w przebiegu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego występuje wyższe ryzyko rozwoju w kierunku raka oraz perforacji jelitowej. Natomiast ogólny stan zdrowia chorych na WZJG jest lepszy, choroba nie prowadzi do takiego wyniszczenia organizmu, a oczekiwany dalszy czas życia nie odbiega od populacji generalnej. Znacznie rzadziej dochodzi też do zwężenia światła jelita blokującego jego drożność oraz do samoistnego powstawania przetok. Częstsze są natomiast krwawienia. Celiaka (choroba trzewna) Innym rodzajem przewlekłego stanu zapalnego jelit jest celiakia (ang. celiac disease). Jest to przewlekła choroba, w przebiegu której dochodzi do zapalenia jelit w odpowiedzi na obecność glutenu, czyli białka obecnego w większości spożywanych zbóż (pszenica, żyto, pszenżyto, jęczmień). Zachorowanie na celiakię wiąże się z predyspozycjami genetycznymi. Celiakia wykazuje tendencję do współwystępowania z niektórymi innymi chorobami o podłożu immunologicznym, jak autoimmunologiczne choroby tarczycy, oraz zespołami wad genetycznych (zespół Downa, Turnera, Williamsa). Zapalenie jelita, jakim jest celiakia objawia się silnymi zaburzeniami trawienia w odpowiedzi na spożycie pokarmu zawierającego gluten. Może dochodzić także do objawów skórnych – opryszczkowego zapalenia skóry, niedokrwistości, objawów neurologicznych (padaczka, migrena, depresja, ataksja) oraz zaburzeń rozwoju u dzieci (opóźnione dojrzewanie, niższy wzrost). Celiakii nie należy lekceważyć. Poza tym, że niestosowanie diety prowadzi do pogorszenia samopoczucia i gorszego rozwoju, nieleczona choroba może też niestety prowadzić do ciężkich powikłań, jak chłoniak jelita cienkiego, który jest groźnym nowotworem złośliwym, rak przełyku, jelita cienkiego czy gardła, lub progresji w kierunku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego – wtedy objawy zapalne nie ustępują nawet po wprowadzeniu diety bezglutenowej. Leczenie tego zapalenia jelita sprowadza się do wprowadzenia diety pozbawionej glutenu, a więc pokarmów pochodzących z pszenicy, jęczmienia i żyta. Pewne kontrowersje wzbudzają produkty wytworzone z owsa. Sam owies nie zawiera bowiem glutenu, natomiast zwykle w uprawach owsa występują niewielkie domieszki innych zbóż, przez co mąka owsiana nie jest zupełnie wolna od tego białka. Po wprowadzeniu diety bezglutenowej, objawy powinny ustąpić w ciągu kilkunastu dni. 6. Profilaktyka jelit W życiu codziennym, aby nie chorować na zapalenia jelit, należy przestrzegać podstawowych zasad higieny. Przede wszystkim nie spożywać pokarmów niewiadomego pochodzenia, przechowywanych w niewłaściwych warunkach, a w żadnym wypadku pokarmów wyraźnie zepsutych, brzydko pachnących. Szczególną uwagę należy zwracać na jedzenie spożywane w lokalach gastronomicznych, zwłaszcza tych sezonowych, w kurortach wczasowych, nieposiadających ustalonej marki. Naszą uwagę powinny zwracać potrawy silnie przyprawione, gdzie pod smakiem ostrych ziół ukrywać się może zepsuty produkt. Takie sytuacje zdarzają się szczególnie podczas wyjazdów do krajów egzotycznych. U małych dzieci zaleca się stosowanie szczepień przeciwko rotawirusom, które podawane są w formie doustnej w ciągu pierwszych miesięcy życia. Chronią one dzieci w pierwszych latach życia z dużą skutecznością, będąc jednocześnie dość bezpiecznymi szczepionkami. Szczególną uwagę do higieny odżywiania powinny przykładać osoby wyjeżdżające do egzotycznych krajów, gdzie podejście do higieny w kuchni może nieco odbiegać od naszych standardów. Z tego punktu widzenia szczególnie złą sławą cieszą się potrawy serwowane w niektórych krajach afrykańskich, Indiach i Azji Południowo-Wschodniej. W podróży zapalenie jelit może być szczególnie uciążliwe, a w tropikalnym klimacie szybko doprowadzić do odwodnienia. PYTANIA I ODPOWIEDZI EKSPERTÓW NA TEN TEMAT Zobacz także odpowiedzi na pytania innych osób, które miały do czynienia z tym problemem: Bóle głowy, stawów i brzucha a stan zapalny jelit - odpowiada lek. Małgorzata Horbaczewska Stan zapalny jelita grubego - odpowiada lek. Magdalena Pikul Stan zapalny z metaplazją jelitową - co to takiego? - odpowiada lek. Tomasz Stawski Alergia na histaminę a przewlekły stan zapalny jelita grubego - odpowiada lek. Paweł Baljon Wrzodziejące zapalenie jelita grubego - odpowiada dr n. med. Wojciech Kawiorski Eksperci odpowiedzieli także na inne pytania dotyczące tego tematu - pełną listę znajdziesz tutaj. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy
Zapalenie jelit u psa może być objawem nieprawidłowej reakcji na pokarm, czyli alergii lub nietolerancji pokarmowej. Uczulenie na składniki diety powodować będzie szereg objawów alergicznych, obejmujących przede wszystkim świąd, drapanie się i problemy skórne oraz przewlekłe stany zapalne w obrębie całego organizmu, w tym także
Ibd u kota IBD (Inflamatory Bowel Disease) to skrótowa nazwa dla nieswoistego zapalenia jelit. Zapalenie nieswoiste to takie, które nie ma ustalonej konkretnej i jednoznacznej przyczyny. Obecnie uważa się, że czynnikami, które mogą wpływać na rozwój IBD są: nieprawidłowa dieta, zaburzenia w równowadze mikroflory jelitowej, zaburzenia w funkcjonowaniu układu odpornościowego, niewykluczone są też predyspozycje genetyczne. IBD może dotyczyć jelita grubego i cienkiego, czasem zdarza się, że procesem zapalnym objęty jest także żołądek. W poniższym artykule skupię się jednak na chorobie zapalnej jelit. Co to jest IBD?Limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelita cienkiegoZespół hipereozynofilowyDiagnostyka IBD u kotaIBD u kota dietaLeczenie IBD u kotaIBD u kota rokowanie Co to jest IBD? Co to jest ibd? Pacjenci są najczęściej dotknięci dwoma głównymi postaciami tej choroby, są to: Limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelita cienkiego (w skrócie LPE). Eozynofilowe zapalenie żołądka, jelita cienkiego oraz okrężnicy (EGE). W trakcie trwania choroby, organizm uznaje bakterie, zasiedlające jelito lub fragmenty treści pokarmowej, za substancje drażniące i wywołujące stan zapalny. Układ immunologiczny funkcjonujący w obrębie jelit, jest stale pobudzany obecnością drażniących dla organizmu substancji, w efekcie czego jego komórki takie jak eozynofile czy też plazmocyty, infiltrują ścianę jelita. Jeśli proces nie zostanie w porę rozpoznany i leczenie nie zostanie wprowadzone, może dojść do ścieńczenia ściany jelit i utraty zdolności wchłaniania składników pokarmowych. Jelito traci przez to swoją funkcję. Limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelita cienkiego Limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelita cienkiego (LPE) występuje częściej, niż eozynofilowe zapalenie jelit, żołądka oraz okrężnicy (EGE). Choroba nie daje żadnych, charakterystycznych objawów, dlatego postawienie rozpoznania bez dodatkowych badań jest ciężkie. LPE u kota objawy Kot dotknięty LPE wykazuje takie objawy jak: częste, nawracające biegunki, bez objawów bólowych, utrata masy ciała, przy stałym apetycie i niezmiennych stolcach, sierść kota może być nastroszona, pozbawiona blasku, a sam pacjent – apatyczny, bez chęci do zabawy. Jeśli zmiany zapalne lokalizują się w dwunastnicy, biegunka może nie występować, a choroba będzie się objawiała wymiotami, głównie po posiłkach. Mogą pojawić się krwawe stolce w mocno zaawansowanym stadium. Zauważalne jest pogorszenie samopoczucia pacjenta, występuje ból w obrębie jamy brzusznej. Opiekun często słyszy przelewającą się treść pokarmową, występują także obfite gazy o intensywnym zapachu. Pacjenci dotknięci tym schorzeniem, tracą apetyt, lecz mimo tego wymioty nadal trwają. Zespół hipereozynofilowy Zespół hipereozynofilowy (HES) zazwyczaj objawia się jako: płytka eozynofilowa, wrzód eozynofilowy, ziarniniak eozynofilowy. W zaawansowanych przypadkach, oprócz wymienionych przeze mnie jednostek, występuje też eozynofilowe zapalenie jelita cienkiego (EGE). Może także czasem pojawić się w przypadku uogólnionej mastocytozy. Objawy kliniczne są bardzo podobne do tych, które występują przy limfocytarno-plazmocytarnym zapaleniu jelita cienkiego, jednak mogą być silniej wyrażone. Diagnostyka IBD u kota Diagnostyka nieswoistego zapalenia jelit Podczas stawiania diagnozy, należy najpierw wykluczyć wszystkie schorzenia, które również mogą wywołać takie objawy kliniczne. Mogą to być na przykład: zatrucie pokarmowe, alergia pokarmowa, obecność ciała obcego w przewodzie pokarmowym. Po wykluczeniu najbardziej oczywistych przyczyn, lekarz zajmujący się takim pacjentem, powinien się zastanowić nad: obecnością pasożytów w przewodzie pokarmowym pacjenta, chłoniakiem jelit, żołądka, infekcją bakteryjną, przerostem flory jelitowej, nadczynnością tarczycy. Przy wykluczaniu powyższych jednostek chorobowych przydatne będą badania krwi. U pacjentów dotkniętych nieswoistym zapaleniem jelit, wyniki badań krwi często nie odbiegają od norm. Może jednak wystąpić podwyższenie ilości białych krwinek (WBC), anemia, spowodowana upośledzeniem wchłaniania w obrębie jelit. Dodatkowo, enzymy wątrobowe również mogą być podwyższone. Charakterystyczny przy IBD jest obniżony poziom kwasu foliowego oraz witamin z grupy B (zwłaszcza B12, kobalaminy), spowodowany przez zaburzenia funkcji jelit. Określenie ich poziomu we krwi jest bardzo pomocne przy stawianiu diagnozy. Przydatne przy diagnozowaniu IBD jest badanie ultrasonograficzne. Do badania pacjent powinien być przygotowany ścisłą dietą, aby właściwie ocenić grubość ściany jelit. Zauważalna jest zmiana grubości ściany jelit, może wystąpić obrzęk jednego z obszarów jelit, u niektórych kotów da się także zauważyć powiększenie węzłów chłonnych krezkowych. Bardziej pewną diagnozę można też postawić na podstawie badania wycinka lub bioptatu pobranego ze ściany jelit. Wycinek jest przekazywany do badania histopatologicznego, gdzie po wybarwieniu i przygotowaniu preparatów poddaje się go dokładnej ocenie pod mikroskopem. U pacjenta dotkniętego IBD, w wycinku zostanie znaleziona duża liczba komórek zapalnych, stwierdzony też zostanie zanik kosmków jelitowych a także zmiany w nabłonku jelit. Określenie typu komórek zapalnych pozwala na określenie z jakim konkretnie rodzajem IBD (eozynofilowe, plazmocytarne, limfocytarne) mamy do czynienia. Niekiedy, w przypadku intensywnego wyrażonego procesu, trwającego od dawna, rozpoznanie bywa trudne, ponieważ zmiany w budowie jelita przypominają te, które obserwuje się w przypadku wystąpienia chłoniaka jelit. Wycinek może być pobrany podczas laparoskopii diagnostycznej lub za pomocą endoskopu. Na podstawie badania kału, zostanie wykluczona lub potwierdzona obecność pasożytów. Dodatkowo, jeśli występuje podejrzenie przerostu flory bakteryjnej, lub też zapalenia bakteryjnego, warto zdecydować się na dokładne badanie próbki kału. Posiew bakteriologiczny wyjaśni, z jakimi bakteriami mamy do czynienia i pozwoli określić, jaki antybiotyk będzie najbardziej skuteczny. Ibd u kota dieta Już przy podejrzeniach wystąpienia IBD warto zastanowić się nad dietą pacjenta. Tak jak wspomniałam na początku, przyczyny rozwoju nieswoistego zapalenia jelit nie są do końca poznane, jednak prawie u połowy pacjentów ze stwierdzonym IBD poprawa następuje przy zmianie karmy dla kota. Warto już na początku wykluczyć czynniki związane z jedzeniem, zmieniając karmę na taką, która jest przeznaczona dla alergików, lub zwierząt wrażliwych. Zawsze warto zwracać uwagę na skład karmy, upewniając się, że jest tam tylko jedno źródło białka (na przykład tylko kurczak), karma nie ma dodatku wzmacniaczy smaku czy barwników sztucznych. Przy zmianie karmy musisz uzbroić się w cierpliwość, ponieważ pierwsze efekty są widoczne po około dwóch tygodniach. Przy określeniu niedoboru witamin z grupy B oraz kwasu foliowego, warto wprowadzić suplementację w dawce odpowiadającej zapotrzebowaniu pacjenta. Najnowsze badania donoszą, że pozytywne efekty obserwuje się przy włączeniu pacjentom dodatkowej suplementacji kwasów omega 3 i 6. Rozsądne jest też wprowadzenie środków powlekających ścianę przewodu pokarmowego (np. sukralfat). Leczenie IBD u kota Leczenie ibd u kota Oprócz odpowiedniej diety, równie istotne jest zapanowanie nad florą jelitową. U pacjentów, którzy nie reagują na zmianę karmy, lub mają bardzo silnie wyrażoną biegunkę, konieczne jest wprowadzenie antybiotykoterapii, aby ograniczyć rozrost bakterii w jelitach, oraz odpowiednich preparatów probiotycznych, by nie doszło do wyjałowienia przewodu pokarmowego. Dobre efekty terapeutyczne są osiągane przy stosowaniu metronidazolu oraz amoksycyliny z kwasem klawulanowym, w dawkach dostosowanych do masy ciała pacjenta. Należy pamiętać o zastosowaniu odpowiednich odstępów czasowych, między podawaniem antybiotyków i probiotyków. Jeśli mimo wprowadzenia diety oraz regulacji flory bakteryjnej, objawy nie ustępują, biegunki nadal trwają z taką samą intensywnością i nie jest zauważalna poprawa, warto przemyśleć wprowadzenie terapii kortykosterydoidowej, oczywiście nie rezygnując z diety. Przeciwzapalny efekt działania kortykosteroidów, zmniejsza napływ komórek układu immunologicznego do jelita oraz zmniejsza obrzęk w ścianie jelita. Jest to terapia obarczona ryzykiem wystąpienia wielu skutków ubocznych (poliuria, polidypsja, nadmierny apetyt) a także zaburzeń prowadzących do cukrzycy, dlatego koty przyjmujące leki sterydowe powinny być szczególnie uważnie monitorowane na badaniach kontrolnych u lekarza prowadzącego. Leki kortykosteroidowe najczęściej są podawane kotu doustnie. Dawka powinna być modyfikowana wraz z postępami w leczeniu. Czasem jednak potencjał immunosupresyjny leków sterydowych może się okazać niewystarczający do opanowania intensywnego IBD. W takich przypadkach wprowadzane są leki takie jak chlorambucil czy też azatiopryna. Jeśli żadna wprowadzona terapia nie przynosi pozytywnych efektów, diagnoza powinna być ponownie przemyślana, a badania przeprowadzone ponownie. Warto pamiętać, że przewlekła biegunka u kota, zwłaszcza występująca z wymiotami, szybko może doprowadzić do odwodnienia. Udzielając pomocy takiemu pacjentowi, nie można więc zapominać o odpowiednim nawodnieniu oraz wprowadzeniu leków przeciwwymiotnych. IBD u kota rokowanie Rokowanie w przypadku pacjenta dotkniętego IBD jest zależne od stopnia zaawansowania procesu. Jeśli choroba jest słabo wyrażona, manifestuje się okresową biegunką, bez wymiotów, osłabienia pacjenta i poddaje się zaordynowanemu leczeniu, rokowanie jest dobre. Należy jednak pamiętać, że jest to schorzenie, z którym walka trwa całe życie pacjenta, nie można mówić o „wyleczeniu” a jedynie o „opanowaniu objawów”. Objawy chorobowe mogą powrócić w każdej chwili, przy zmianie karmy albo w chwilach stresu, nawet przy właściwie dobranych lekach. Niezbędne są częste kontrole u lekarza prowadzącego i ocena stanu zdrowia pacjenta. Badanie USG, pozwalające na ocenę stopnia zaawansowania choroby powinno być wykonywane przynajmniej raz na 4 miesiące, oczywiście u pacjentów ustabilizowanych. Podsumowanie Niestety, nie ma jednoznacznego sposobu aby zapobiec wystąpieniu IBD, nie należy jednak ignorować żadnych objawów, które mogą nasunąć podejrzenie choroby. Jeśli nie zostanie podjęte leczenie, choroba może się rozwijać i zajmować kolejne części jelit. Jej objawy działają wyniszczająco na zwierzę, koty słabną i tracą chęć do życia. Uważa się, że prawidłowa dieta, stosowanie dobrych jakościowo karm o wysokiej zawartości mięsa i niewielkiej ilości zbóż, może uchronić koty przed podrażnieniem przewodu pokarmowego i zmniejszyć ryzyko wystąpienia IBD.
W takiej sytuacji krew z odbytu u psa może oznaczać: zapalenie przełyku, krwotoczne zapalenie jelit i żołądka, obecność ciała obcego, nowotwór, pierwotne krwawienie żołądkowo-jelitowe, które jest wynikiem leków o działaniu wrzodotwórczym, niedokrwienie m.in. skręt jelit czy wstrząs,
Gazy u psów mogą być jedynie okazjonalne i niegroźne. Mogą jednak również świadczyć o poważniejszych dolegliwościach. Ich symptomy są bardzo podobne do tych u ludzi: dyskomfort trawienny i nieprzyjemny poważniejszych przypadkach pies może nawet umrzeć w przypadku skrętu żołądka wywołanego przez nadmiar gazów. W normalnych codziennych przypadkach gaz zbiera się w żołądku i jelitach zwierzęcia powodując twierdzą, że psy naturalnie pozbywają się nadmiaru powietrza z układu pokarmowego przez pysk, jak również przez odbyt. W ciężkich przypadkach cały brzuch będzie bardzo twardy i nadęty, a pies będzie cierpiał na bóle brzucha i u psów – przyczyny występowaniaW większości przypadków źródłem gazów u psów jest nieprawidłowa dieta, wybrane choroby czy ich styl pokarm u zwierząt jest bezpośrednio powiązany z problemami trawiennymi co powoduje, że jedzenie zalega w układzie pokarmowym dłużej niż powinno. W rezultacie powstają zbyt duże ilości gazów pokarmowych. Głównym pokarmem wzmagającym gazy są różnego rodzaju i błonnik pokarmowy również mogą być czynnikami inicjującymi gazy u tak samo jak niektórzy ludzie mają czasami zwyczaj spożywania pokarmów zbyt szybko. W trakcie jedzenia połykają duże ilości powietrza, co dodatkowo zwiększa jego ilość w układzie to w głównej mierze szczeniaków i psów takich jak mopsy. Przykładowo buldogi nie wystarczająco przeżuwają pokarm; w rezultacie rasa często boryka się z problemami u psów – wywołane przez chorobyChoroby układu krążenia jak również nieprawidłowości w płucach zwiększają ryzyko występowania nadmiernych gazów u styl życia psa, a w szczególności pies dojrzały może być bezpośrednią przyczyną powstawania wzdęć. Aktywność fizyczna jest bardzo ważna dla zdrowia naszych czworonogów, ale powinniśmy zawsze pamiętać, aby nigdy nie następowała bezpośrednio po u psów – jak im zapobiegaćJesteśmy w stanie zapobiegać wzdęciom u naszych psów. Istnieje wiele czynników i elementów diety, które mogą okazać się w tym pomocne. Osobniki cierpiące na nietolerancję pokarmu są w grupie podwyższonego ryzyka i borykają się z gazami dużo bardzo ważne jest dostarczanie psom pożywienia najlepszej jakości. Będzie to skutkowało wspieraniem procesów dla psów z oznaczeniem „najwyższej jakości” potwierdza swoją przydatność. Odznacza się ona dużo lepszą i szybszą strawnością. W przypadku zwierząt i szczeniaków, które wykazują tendencję do jedzenia zbyt szybko – zalecamy stosowanie specjalnych misek na karmę, które regulują dozowanie ten sposób nasz pies nie będzie w stanie zjeść zbyt dużej ilości karmy podczas pojedynczego przypadku odmian psów posiadających płaską czaszkę i krótki nos powinniśmy stosować specjalną karmę, która jest dostępna w sklepach zoologicznych. Karma ta występuje w postaci bułeczek o różnych kształtach i rozwiązanie zmusza psa to dłuższego przeżuwania i zapobiega połykaniu niepotrzebnie dużych ilości powietrza podczas nasz zwierzak cierpli z powodu pasożytów, problemów z oddychaniem, chorób wątroby czyli dolegliwości, które zwiększają produkcję gazów – niezbędne będzie zastosowanie odpowiedniego u psów – konsekwencjeOznaki i objawy tego, że nasz pies cierpi z powodu problemów trawiennych są bardzo zróżnicowane i różnią się w każdym przypadku. Poza objawami oczywistymi takimi jak wydzielanie gazów na zewnątrz za pomocą odbytu i pyska pies może doświadczać również wymiotów, biegunki czy nagłej utraty wagi przypadku ciężkich chorób zwierzęta mogą cierpieć na skurcze, bóle podbrzusza i uczucie ekstremalnego wzdęcia, które może prowadzić do pęknięć w układzie trawiennym (bębnicy). Może ona prowidować do nagłego zgonu problemów trawiennych u psów są apatia, brak apetytu i smutek. W chwili, gdy pies odczuwa dyskomfort, zazwyczaj kładzie się na podłodze i szuka ulgi na dwa sposoby. Po pierwsze będzie się starał trzymać brzuch jak najbliżej podłogi w celu ochłodzenia które cierpią na wzdęcia często kładą się również w ciekawej pozycji zwanej Mahometanin. Polega ona na odpoczywaniu w pozycji z ugiętymi przednimi łapami, jednocześnie utrzymując tylną parę u psów – nasze wskazówki Nie powinniśmy karmić naszych psów produktami, które są ciężkostrawne. Przykładami są brokuły, groszek, fasola, produkty mleczne (mleko, ser) itp. Karma i jedzenia naszego psa powinno spełniać określone normy jakości. Cena jest wyższa, ale pokarm dostarcza większe ilości dobrze przyswajalnych składników odżywczych. Uważajcie na resztki naszego jedzenia. Niektóre rodzaje pożywienia są również korzystne dla psów. Jednakże pokarm przetworzony, zawierający duże ilości cukru może zaszkodzić waszym psom wywołując u nich gazy. Jeżeli posiłek jakim karmimy naszego psa jest w postaci płynnej – będzie on spożywany znacznie wolniej. Dwa posiłki w ciągu dnia są idealnym rozwiązaniem.
Radziłbym Ci, żebyś się chwycił tego co zapodał Darshan. Z gotowców kojarzę jakąś nalewkę Klimuszki, ktos mi sie kiedys chwalił, że mu to służy. Ale nalewka dla psa chyba nie za bardzo. VSL3 już nie istnieje. Chyba zebrał złą prasę i teraz jest Vivomix. Na forum crohnowców ludzie pisali, jakie mieli po tym jazdy.
Autor Wątek: POMOCY!! Zapalenie krwotokowe jelita u psa! (Przeczytany 9482 razy) pytajniczka_ona Dzień dobry!!Mam pewien problem, pies mojej siostry, 6-miesięczny amstaff, ostatnio zaczął wymiotować i imał ostrą biegunkę, połączoną z krwią. Weterynarz orzekł, iż jest to zapalenie krwotokowe jelita!! Pies dostaje serie zastrzyków. Jeśli do poniedziałku mi się nie poprawi, czeka go chyba uśpienie . Może ktoś z was miał podobny problem ze swoim psem?? Może wie, jak mu pomóc, jak się pielęgnować tak chorym psem??Proszę o odpowiedzi. Zapisane Nanami Uśpienie?! Niech sie ten pseudoweterynarz sam uśpi! Jedzcie do innego weta. Zapisane mój pies miał takie zapalenie ale nie było mowy o uśpieniu dostała serie zastzryków, jakieś leki i wszystko było ok. Napewno też bedzie wszystko ok z tym psiakiem Zapisane pozdrawiam wszystkich miłośników kundelków, i nie tylko:) Forum Zwierzaki Jeśli do poniedziałku mi się nie poprawi, czeka go chyba uśpienieod kiedy to się psy z tego powodu usypia? To sie leczy - czasem sie nie udaje, z tym, że w przpadku psa 6 miesięcznego szanse są o wiele wieksze, niż w przypadku młodszych. A może to nie weterynarz to zasugerował a twoja siostra? codzienne kroplówki, i antybiotyki nie wychodza tanio... Zapisane Obejrzyj zanim rozmnożysz...Jeśli zadajesz pytanie, a ja odpowiadam pytaniami - odpowiedz na WSZYSTKIE. inaczej uznam, ze ci nie zależy i oleję twój "diagnozy" - to tylko PODEJRZENIA - nie zwolnia cie od obowiązku wizyty u weta!"Nie sprzeczaj się z idiotami. Ściągną cię na swój poziom i pokonają doświadczeniem." HMMMM powrot? U nas psy to miały chyba 2 razy i jak wiać żyją nikt ich nie chciał usypiać. Zastrzyki dostały tylko raz a potem przez 2 tygodnie dieta i tabletki codziennie. Radzę zmienić weta. Zapisane pytajniczka_ona to weterynarz tak powiedział, siostra przejechała się już z Putinkiem (super imię ) do kliniki dla zwierząt w Slupsku. Tam mu dali następne zastrzyki i antybiotyki. Nic biedactwo nie chce jeść, tylko ciągle pije.. Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze. Zapisane Jesli ma krwotoczne zapalenie jelit, to nie powinien nic podstawać, dopoki nie ustapi krwawieni - może pić, ale do jedzenia NIC, a gdy krwawienie ustąpi - można zaczać podawać jakieś kleiki dla niemowlat i to też w mocno ograniczonych ilościach (bardzo łatwo jest o nawrót choroby) Zapisane Obejrzyj zanim rozmnożysz...Jeśli zadajesz pytanie, a ja odpowiadam pytaniami - odpowiedz na WSZYSTKIE. inaczej uznam, ze ci nie zależy i oleję twój "diagnozy" - to tylko PODEJRZENIA - nie zwolnia cie od obowiązku wizyty u weta!"Nie sprzeczaj się z idiotami. Ściągną cię na swój poziom i pokonają doświadczeniem." HMMMM powrot?
Zapalenie jelit - choroba zapalna błony śluzowej jelit. Rodzaje zapalenia jelit i przyczyny występowania. Zapalenie jelit u psów jest zwykle ostrą chorobą zakaźną. Spowodowane przez pasożyty, bakterie, wirusy i urazy jelit. Główne przyczyny choroby: brak szczepienia zwierzęcia; jedzenie złej jakości; gwałtowna zmiana diety;
Streszczenie Wgłobienie jelit jest dobrze znanym stanem bezpośredniego zagrożenia życia, dlatego bardzo ważne jest jego szybkie i precyzyjne zdiagnozowanie. Wgłobienie dotyczy najczęściej młodych zwierząt i może powstawać w wyniku parwowirusowego zapalenia jelit, obecności ciała obcego lub pasożytów. U starszych osobników występuje głównie wtórnie do obecności zmian rozrostowych w obrębie jelit. Jedyną szybką i czułą metodą diagnostyki wgłobienia jest badanie ultrasonograficzne (USG) jamy brzusznej. Obraz, który uzyskujemy w badaniu, jest patognomiczny dla tej jednostki chorobowej, a postępowaniem z wyboru jest zabieg chirurgiczny. Niniejszy artykuł opisuje przypadek wgłobienia jelit u psa bez typowych cech niedrożności przewodu pokarmowego w badaniu ultrasonograficznym. Słowa kluczowe pies, wgłobienie, diagnostyka, leczenie Abstract Intussusception is a well known life-threatening condition which requires quick and accurate diagnosis. The disease most commonly affects young animals and might be the consequence of parvoviral intestinal inflammation, presence of a foreign body or parasitic infestation. In older animals intussusception is mainly secondary to proliferative lesions in the intestinal wall. The only rapid and sensitive diagnostic method is an abdominal ultrasound. Obtained image is pathognomic for this disease entity and surgical intervention is a treatment method of choice. The article describes a case of intussusception with an atypical ultrasound image. Keywords dog, intussusception, diagnostics, treatment Dostęp ograniczony. Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją. zaloguj się zarejestruj się
Użytkownicy forum. Biogramy lekarzy weterynarii. Co w Sierści Piszczy, 6 lat temu. Forum weterynaryjne prowadzone przez lekarzy weterynarii i behawiorystów. Zapytaj o ⭐ choroby ⭐ zachowanie ⭐ żywienie Twojego psa i kota.
Witam, mój 8-o letni maltańczyk ma stwierdzony uchyłek jelita i co sie z tym wiąże problemy z zatwardzeniami. Karmie go piersia z kurczaka z ryżem i warzywami, dodatkowo jabłuszko, oliwa i błonnik. Na stałe karma royal obesity. Mimo to ma spore problemy z oddaniem stolca. Czy uchyłek ma tendencje to zwiekszania (bo mam wrażenie, że "gulka" przy odbycie jest coraz większa i drugie pytanie jak mu moge jeszcze pomoc? Czytałam wczesniej państwa poradę żeby poprosic lekarza o to żeby nauczył pomagac pieskowi w robieniu kupki. Jak to zrobic? Moj wet kiedy go zapytałam nie wiedział o co mi chodzi. Jeżeli mogę jeszcze dodac coś do diety rownież proszę o poradę. Bardzo prosze o odpowiedz i z gory dziekuje pozdrawiam monika Przede wszystkim trzeba skonsultować psa chirurgicznie. Istnieje możliwość operacji, ale kwestią dyskusyjną jest to, czy stan uchyłka kwalifikuje się do zabiegu (rozległość uszkodzenia jelita oraz stan jego ściany). Jeżeli zabieg niesie ze sobą zbyt wysokie ryzyko powikłań w postaci nawrotów choroby (takie istnieje zawsze), należy dodawać psu preparat łagodnie rozwalniający (np. Laktuloza) oraz opróżniać wypełniony uchyłek uciskając go delikatnie w stronę odbytu (można pomagać sobie palcem włożonym do odbytu (rękawiczka gumowa)). Proszę pamiętać, aby powyższe manewry były wykonywane wyjątkowo delikatnie, aby nie pogłębiać uchyłka.
Uchroń zwierzę przed nadmierną ilością stresu, który jest główną przyczyną niekontrolowanego przyspieszenia ruchu jelit, a także związanych z tym biegunek. Jeśli nie jesteś pewien, jaka karma dla psa z wrażliwym przewodem pokarmowym wspomoże waszą walkę z przykrymi dolegliwościami, udaj się do specjalisty.
Morsiasta - a widziałaś cenę Royala Intestinal?? Prawie 300zł za worek szajsu. Mnie wet namówił na to, owszem, i pies zjadł, tylko że już po pierwszym worku drapał się przeokrutnie i wylizywał łapy. Od tamtej pory absolutnie nie słucham weta w kwestii żywienia. Polecają to, co zakupili do przychodni, to proste. W co niektórych miejscowościach panuje jeszcze Ciemnogród, brak dokształcenia, wiedzy. W mniejszych miastach bywa tak, że hasło Trovet, Mera Dog, Orijen itp nic nie znaczy. Znam np weta, który nie wiedział, co oznacza obecność bilirubiny w moczu. Piszesz,że jak wszystko się ustabilizuje to przestawisz psa na Trovet. Nie rozumiem twego toku rozumowania. Bo ja przestawiłabym psa na Tovet ABY!!! się wszystko ustabilizowało. Taki jest cel podania tej karmy. Odnośnie przestawiania psa na inną karmę. Wszyscy producenci twierdzą, by robić to stopniowo, czyli do aktualnej karmy dodawać po trochu nowej. Tylko pytanie, jak długo pies je tę Eukanubę? Bo jeśli zaledwie kilka dni, to ja dałabym po połowie dawki Eukanuby i Trovetu, a następnego dnia już nową karmę. Piszesz, że zawsze dosmaczałaś psu karmę suchą czymś mokrym. Generalnie nie robimy tego. Pies musi się nauczyć jeść samą karmę. Ja niekiedy, w sytuacjach ogromnego strajku, dosmaczałam karmę suchą odrobiną piersi kurzej, ale naprawdę odrobiną, tak by tylko czuł jej zapach. Ja mam psa z niewydolnością trzustki i karma, o której Ci piszemy jest godna polecenia. Ja ją sprawdziłam i mam na to twarde dowody
Posty: 3477. 31 marca 2012, 17:50. Wiosenne zapalenie jelitczyli wirusówka jelitowa to przypadłość atakująca wiele psiaków. Szczególnie łątwo przenosi się z jednego na drugiego gdy spotykają się w stadzie. Przechodziliśmy takowe coś w zeszłym roku. Ale srańsko i rzygańsko było tylko 1 dobę. Za to dupsko mocno skłute przez
[quote name='pauli_lodz']z britem care ja bym uważała - przynajmniej mój jelitowiec miał jazdy po bricie care :/ po dwóch wersjach karmy. super unormowało się na TOTW pacific stream - może spróbujcie, z rybką bez kurczaka. u nas jest super spokój :)[/QUOTE] Jakieś pół roku temu miałam TOTW z rybą, niestety totalna porażka, a szkoda, bo 99% osób jest bardzo zadowolonych z tej karmy :( widocznie nasz pies jest jakiś inny ;) kupiłam 3 kg brita care z indykiem na spróbowanie, smakować smakuje, ale nic więcej nie jestem na razie w stanie powiedzieć Co do zapalenia - mała przed zapaleniem wcinała suchą karmę (Acanę Pacificę), ale przyszły upały i już potrafiła 4 dni nic nie jeść. Zmieniliśmy suche na gotowane indyki/wołowinę z warzywami + ryżem i can vitem i się zaczęło :( can vit nie za dobrze się wchłaniał i Sophie zaczęła uzupełniać braki witamin jedzeniem trawy w dosyć dużych ilościach (pisałam o tym na forum, polecono mi zmianę suplementów) no i podrażniła jelitka. To wersja mojej wetki. Chciałabym kiedyś znaleźć karmę, po której kupki będą ok, na razie udało się to tylko na Bozicie, ale nie za bardzo smakuje mojej psinie :( Jakby tego było mało po tygodniu złamała paznokcia (pęknięty wzdłuż), a potem cieczka ;)
Przyczyny zapalenia jelit. Istnieje wiele przyczyn zapalenia jelita cienkiego u psów. Często występuje, gdy pies zje coś niezdrowego, na przykład zgniłe jedzenie po dostaniu się do kosza. Może to być również spowodowane nową karmą, która po prostu nie pasuje do psa. Niektóre leki powodują zapalenie jelit jako efekt uboczny.
Przez aktualizacja dnia 18:58 Alergia u psa - objawy Jak rozpoznać alergię u psa? Głównymi objawami alergii u psów są symptomy na podłożu dermatologicznym. Wystąpieniu reakcji alergicznej u czworonogów towarzyszy świąd skóry. Uporczywe drapanie lub wygryzanie partii ciała powinno być pierwszym niepokojącym sygnałem, na który powinniśmy zwrócić uwagę. Bardzo często dochodzi do uszkodzenia wierzchniej warstwy skóry, która może powodować ropne zapalenie skóry dodatkowo nasilające świąt u czworonoga. Zmiany zwykle obejmują głowę, uszy oraz wargi zwierzęcia, jednakże w niektórych przypadkach może wystąpić także na skórze brzucha, bokach ciała i przestrzeni między palcami. Niekiedy alergia u psa objawia się również zapaleniem spojówek czy surowiczym wypływem z nosa. ©Shutterstock Typowymi zmianami o charakterze alergicznym są: rumień; wysypka; grudki lub ropne krostki; wtórne uszkodzenia typu przeczosy; nadżerki. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów, należy udać się do lekarza weterynarii, który przeprowadzi z nami szczegółowy wywiad i wykona odpowiednie badania, a następnie zaproponuje właściwe leczenie. Rozpoznanie alergii u psa Aby postawić diagnozę lekarz może zaproponować wykonanie śródskórnych testów alergicznych, podczas których zwierzęciu zostaną podane podskórne wyciągi alergenów. Wynik widoczny jest już po 15 minutach – jedynie odczyt pod kątem alergii na pchli jad jest wiarygodny dopiero po upływie 48 godzin. W niektórych przypadkach do zdiagnozowania alergii u psa stosuje się biorezonans lub pobranie materiału ze zmian (zeskrobiny, odcinki, a w niektórych przypadkach biopsje aspiracyjne cienkoigłowe). Nie zapominajmy bowiem, że do reakcji alergicznej może dochodzić nie tylko bezpośrednio po zetknięciu się z czynnikiem wywołującym uczulenie, ale także ze znacznym opóźnieniem, co może utrudnić rozpoznanie alergenu. Rodzaje alergii u psa Do najczęściej spotykanych rodzajów alergii u psa zaliczamy: Alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS) APZS to alergia powstająca w wyniku kontaktu skóry psa ze śliną pcheł, które objawia się gwałtownym swędzeniem skóry u psa i w konsekwencji może doprowadzić do jej rozdrapania i powstania ran. APZS jest reakcją organizmu psa na białko, które znajduje się w ślinie pcheł – do jej wystąpienia wystarczy styczność nawet z jednym owadem. Ślina pcheł zawiera aż kilkanaście substancji uczulających o budowie białkowej i w przypadku, gdy mamy do czynienia z nasiloną nadwrażliwością, wywołuje niepożądaną reakcję już przy jednym ugryzieniu. Zwykle alergia u psa na pchły ma charakter sezonowy i występuje głównie podczas ciepłych miesięcy. U psów, które w okresie szczenięcym miały kontakt z pchłami, obserwuje się większa odporność na uczulenia niż psy dorosłe, które z owadami tymi stykają się po raz pierwszy. Alergia kontaktowa u psa Zwana także kontaktowym zapaleniem skóry. Pojawia się w wyniku bezpośredniej styczności skóry psa z substancjami środowiskowymi i może mieć zarówno charakter podrażnienia, jak i być wynikiem alergii. W wielu przypadkach wystąpienia tego rodzaju alergii ustalenie, z jakim rodzajem kontaktowego zapalenia skóry mamy do czynienia, jest bardzo trudne, a w nielicznych przypadkach wręcz niemożliwe - alergia ta ma bowiem podłoże immunologiczne. i za jej rozwój odpowiedzialna jest nadwrażliwość typu komórkowego. Reakcja skóry rozwija się w wyniku styczności z substancjami niewykazującymi właściwości drażniących. Zanim alergia rozwinie swą postać pełnoobjawową i wywołane zostaną objawy kliniczne, konieczna jest trwająca określony okres faza narażenia na alergen (6 miesięcy -2 lat). Alergia pokarmowa u psa To alergia charakteryzująca się zazwyczaj występowaniem świądu. Problemy natury pokarmowej obserwuje się raczej rzadko i jedynie w nielicznych przypadkach mogą przybierać postać alergicznego zapalenia okrężnicy, eozynofilowego zapalenia jelit lub ostrego alergicznego zapalenia żołądka. Podejrzenie o alergii pokarmowej u psa lekarz weterynarii wysnuwa zwykle dopiero po przeprowadzeniu bardzo dokładnego wywiadu z właścicielem zwierzęcia oraz przeprowadzeniu diety eliminacyjnej. Warto wiedzieć, że na podstawie obrazu klinicznego (w tym przypadku najczęściej jest to swędząca skóra u psa) nie sposób stwierdzić, czy mamy do czynienia z alergią pokarmową czy też nietolerancją pokarmową, która wymaga innych metod leczenia. Leczenie alergii u psa Alergia u psa jest chorobą nieuleczalną, w związku z czym wykazująca skuteczność immunoterapia swoista powinna być stosowana przez okres kilku lat, a najlepiej przez całe życie czworonoga. ©Shutterstock Leczenie alergii w dużej mierze opiera się przede wszystkim na wyeliminowaniu z otoczenia zwierzęcia uczulających go substancji. Jednym z proponowanych przez lekarzy weterynarii rozwiązań jest leczenie objawowe, polegające na podawaniu zwierzęciu sterydów z ewentualnym dodatkiem środków o charakterze paliatywnym. Możliwe jest także stosowanie preparatów odczulających dedykowanych zwierzętom, które zawierają alergeny w postaci roztworów wodnych. Średnia skuteczność ich działania wynosi od 50 do 80%. Forma leczenia jest oczywiście podyktowana indywidualnym przypadkiem oraz rodzajem alergii u psa i musi zostać opracowana przez lekarza weterynarii. W przypadkach alergicznych schorzeń skórnych u czworonogów możliwa jest alternatywna metoda skutecznego leczenia, jaką jest immunoterapia swoista czyli odczulanie. Opiera się ona na stopniowym przyzwyczajaniu organizmu do wzrastających dawek alergenu w celu zmniejszenia niepożądanej reakcji alergicznej. Z kolei w sytuacji rozpoznania alergii pokarmowej u psa, konieczne jest wprowadzenie diety eliminacyjnej i zrezygnowanie z uczulających zwierzę pokarmów. Konsultacja: lekarz weterynarii Franek Paśko
Może to spowodować zapalenie lub nadmierne reakcje, takie jak alergie. Oczyszczanie jelita grubego u psa: jak się to odbywa? Rehabilitacja jelit u psów obejmuje kilka elementów: po pierwsze, stosuje się różne naturalne środki, a po drugie odpowiednie karmienie ma ogromne znaczenie. Oczyszczanie jelita grubego: preparaty dla psa
Jak wspominaliśmy przy innych okazjach, psy są podatne na wiele chorób, które również możemy zaobserwować u nas. W niektórych przypadkach nie są one poważne i są tylko odpowiedzią organizmu, który stara się poradzić sobie z określoną sytuacją za pomocą własnych zasobów leczniczych. Aby właściciel zauważył te reakcje w ciele swojego pupila, konieczne jest, aby spędzał z nim czas, obserwował ją i dobrze ją poznał, aby określić te objawy, które wskazują, że coś jest nie tak. Jeśli w takich przypadkach lubisz traktować swojego psa w sposób naturalny, w tym artykule Animal Expert porozmawiamy o tym naturalne środki na zapalenie żołądka i jelit u psów. Co to jest zapalenie żołądka i jelit? Zapalenie żołądka i jelit u psów jest łagodną chorobą, chyba że jest skomplikowana. Charakteryzuje się stanem zapalnym, który atakuje zarówno żołądek, jak i jelita. W większości przypadków zapalenie żołądka i jelit jest spowodowane: reakcja ciała co próbujesz oczyścić układ trawiennyAlbo z zepsutego jedzenia, albo z patogenu. Właśnie dlatego, że zapalenie żołądka i jelit jest w rzeczywistości mechanizmem obronnym, jest to ważne wspierać Cię w naturalny sposób zamiast anulować ją poprzez leczenie farmakologiczne, chociaż powtarzamy, że to drugie będzie konieczne w ciężkich przypadkach. Post Zwierzęta są bardzo instynktowne i właśnie zachowanie ich instynktów pociąga za sobą wielką mądrość. Z tego powodu, w obliczu choroby zwierzę zwykle przestaje jeść aby cała energia ciała mogła być skierowana na proces trawienia. Z drugiej strony, niektóre zwierzęta przyzwyczajone do udogodnień życia domowego są naprawdę żarłoczne i nie przestają jeść, nawet gdy są chore. W takim przypadku właściciel może zainicjować 24-godzinny okres postu, co oczywiście odnosi się do niedożywienia, ale nie nawodnienia. W tym okresie pies musi mieć wodę lub jeszcze lepiej domowe doustne serum nawadniające. Kontrolowany post przez 24 godziny pozwala na łatwiejsze oczyszczenie układu pokarmowego i zapewnia szybszy powrót do zdrowia po zapaleniu żołądka i jelit. Naturalne środki na zapalenie żołądka i jelit u psów Oprócz znaczenia postu i stopniowe przywracanie normalnego żywienia po okresie niedożywienia, Masz inne naturalne środki, które są bardzo przydatne w łagodzeniu objawów związanych z psim zapaleniem żołądka i jelit: Czosnek: Toksyczność czosnku u psów była szeroko dyskutowana, a prawda jest taka, że kluczem jest ilość. Kiedy pies zacznie wracać do swojej zwykłej diety, bardzo pomocne będzie codzienne siekanie ząbka czosnku w jedzeniu. Czosnek jest wysoce antybakteryjny i pomoże układowi trawiennemu skutecznie zwalczyć możliwą infekcję. Probiotyki: Probiotyki to produkty zawierające szczepy pożytecznych bakterii obecnych we florze jelitowej organizmu. Z tego powodu bardzo ważne jest, aby zaopatrzyć się w konkretny probiotyk dla psów. Ten produkt pomoże złagodzić objawy i poprawić obronę jelit. Nux Vomika: Nux Vomica jest szeroko stosowanym lekiem homeopatycznym na dolegliwości żołądkowo-jelitowe. W tym przypadku zastosujemy rozcieńczenie 7CH i rozcieńczymy 3 granulki w 5 ml. Z wody. Podamy go doustnie za pomocą plastikowej strzykawki. Inne wskazówki dotyczące naturalnego leczenia zapalenia żołądka i jelit psów Jeśli Twój pupil ma zapalenie żołądka i jelit i chcesz naturalnie leczyć tę chorobę, ważne jest, abyś był odpowiedzialny, Poniższe wskazówki pomogą Ci poprawić zdrowie Twojego psa: Jeśli zapalenie żołądka i jelit nie ulegnie poprawie w ciągu 36 godzin, należy udać się do weterynarza Jeśli pies ma gorączkę, letarg lub osłabienie ruchów, niezbędna będzie pomoc weterynarza Po okresie postu pies powinien stopniowo powracać do swojej zwykłej diety, zaczynając początkowo od diety miękkiej. Pod żadnym pozorem nie leczysz swojego psa lekami dopuszczonymi do stosowania u ludzi, nawet jeśli działają na Ciebie w przypadku zapalenia żołądka i jelit, ponieważ ich fizjologia jest zupełnie inna Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku, gdy będzie miał jakikolwiek stan chorobowy lub dyskomfort. Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Naturalne środki na zapalenie żołądka i jelit u psów, zalecamy przejście do naszej sekcji Problemy z jelitami.
Szacuje się, że zapalenie dziąseł u psa występuje nawet u 80% zwierząt, które ukończyły 3 rok życia. Wśród czynników determinujących rozwój tej choroby wymienia się: Wiek psa – w miarę upływu czasu na zębach czworonoga odkłada się coraz większa ilość płytki nazębnej, prowadzącej do powstania zapalenia.
Moderatorzy: Robert A., Jarek marta1987 Posty: 95 Rejestracja: 14 września 2011, 13:11 Lokalizacja: szczecin witam mój piesek w czwartek się źle poczuł był taki osowiały spał nie chciał nic jeść ani pić po południu zaczoł wymiotować co chwile mu się mu to zdarzało w nocy pojawiła się biegunka pojechaliśmy do weterynarza i dał mu zastrzyki i antybiotyk i wróciliśmy do domu wczoraj tez wymiotował cały dzień i znowu wizyta u weta kolejne zastrzyki i kroplówka w nocy był spokój ale rano wróciło niestety ze zdwojoną siłą pojawiła się biegunka z krwią kiedy dojechaliśmy do weterynarza dostał dożylnie kroplówkę i mnóstwo zastrzyków pani doktor zrobiła mu test i okazało się że to właśnie wirusowe zapalenie jelit wróciliśmy do domku piesek jak na razie tylko raz od południa wymiotował strasznie się o niego martwie chcę mu jakoś pomóc ale nie wiem jak . chciałam zapytać co dalej z nim może być czy on z tego wyjdzie .lekarz powiedział że leczenie może trwać długo czy ktoś z was miał już styczność z tą chorobą ? ania05 31 marca 2012, 18:36 Najważniejsze że szybko zareagowaliście .Nie da się przewidzieć co i jak ,bo każdy przypadek jest inny ,tym bardziej nikt nie przewidzi tego przez internet .Poczytaj o chorobie w necie .Przestrzegaj zaleceń i systematyczności leczenia .Powodzenia . isabelle30 Posty: 3531 Rejestracja: 12 listopada 2009, 20:36 31 marca 2012, 19:50 Wiosenne zapalenie jelit...czyli wirusówka jelitowa to przypadłość atakująca wiele psiaków. Szczególnie łątwo przenosi się z jednego na drugiego gdy spotykają się w stadzie. Przechodziliśmy takowe coś w zeszłym roku. Ale srańsko i rzygańsko było tylko 1 dobę. Za to dupsko mocno skłute przez parę dni. marta1987 Posty: 95 Rejestracja: 14 września 2011, 13:11 Lokalizacja: szczecin 01 kwietnia 2012, 11:41 no dzisiaj jest już lepiej nie wymiotuje tak często i sam pije wodę oczywiście porcjowana co jakiś czas po południu jedziemy na kolejne zastrzyki biegunka jak na razie też się zatrzymała więc mam nadzieję że to jakoś mu przejdzie ale wczoraj mu się nawet na krótki spacer chciało iść widać troszkę poprawę ale jeszcze trzeba go postawić na nogi to słaby jest . Jarek Lekarz weterynarii Posty: 13061 Rejestracja: 29 września 2004, 14:43 Kontakt: 01 kwietnia 2012, 14:19 piszesz prawdopodobnie o parwowirozie jednej z groźniejszych chorób psów. Choroba prawie całkowicie zaniknęła w dużych miastach a to za sprawą regularnych szczepień. Choroba jest bardzo niebezpieczna może kończyć się śmiercią, ale w większości wypadków kończy się dobrze. marta1987 Posty: 95 Rejestracja: 14 września 2011, 13:11 Lokalizacja: szczecin 01 kwietnia 2012, 14:39 na szczęście piesek był szczepiony a ja mieszkam niestety na osiedlu gdzie jest mnóstwo psów ale myśle że skoro piesek pije wodę i już nie ma biegunki przynajmniej dzisiaj to uda się go wyleczyć Jarek Lekarz weterynarii Posty: 13061 Rejestracja: 29 września 2004, 14:43 Kontakt: 01 kwietnia 2012, 15:08 to na co miał robiony test, kiedy był szczepiony? marta1987 Posty: 95 Rejestracja: 14 września 2011, 13:11 Lokalizacja: szczecin 01 kwietnia 2012, 15:34 on ma dopiero rok więc był szczepiony w zeszłym roku w czerwcu jak miał 2,5 miesiąca . pani doktor pobrała próbkę jego kału i zrobiła test po 10 min przyszła i powiedziała że to właśnie ta choroba dzień wcześniej dostał już kroplówkę i antybiotyki i wczoraj tez kroplówkę i chyb z 5 zastrzyków i dzisiaj mamy jechać po kolejny zastrzyk czy to się długo leczy ? on taki smutny jest bardzo i trochę słaby .stoi i patrzy w swoje puste miski Jarek Lekarz weterynarii Posty: 13061 Rejestracja: 29 września 2004, 14:43 Kontakt: 01 kwietnia 2012, 16:13 a ile razy był szczepiony na parwowiroze ? marta1987 Posty: 95 Rejestracja: 14 września 2011, 13:11 Lokalizacja: szczecin 01 kwietnia 2012, 16:36 ja sie nie znam na tych szczepieniach jak był mały to był podobno na wszystko szczepiony i kolejne szczepienie mam na teraz na czerwca z tego co tu widze to był szczepiony hexadogiem jest jakiś L i R i CH i jak był malutki to nobivac puppy czyli wychodzi że nie był na to szczepiony ? Jarek Lekarz weterynarii Posty: 13061 Rejestracja: 29 września 2004, 14:43 Kontakt: 01 kwietnia 2012, 16:39 to był na to szczepiony a miał test na parwowirozę robiony? Jeśli tak to bardzo dziwne , że to chwycił , bo nie powinien. SleepingSun Posty: 3518 Rejestracja: 28 stycznia 2011, 23:19 01 kwietnia 2012, 16:40 koniecznie napisz na jakimś szczecińskim forum że jest podejrzenie, że Ci pies na parwo zachorował, niech ludzie nie wychodzą ze szczeniakami w okresie szczepiennym. marta1987 Posty: 95 Rejestracja: 14 września 2011, 13:11 Lokalizacja: szczecin 01 kwietnia 2012, 17:42 no nie powinien ale on jest taki podatny na choroby niestety .właśnie wróciłam od weta dał mu antybiotyk i powiedział że piesek sobie świetnie z ta chorobą radzi jestem dobrej myśli marta1987 Posty: 95 Rejestracja: 14 września 2011, 13:11 Lokalizacja: szczecin 01 kwietnia 2012, 23:06 tak jak wyżej napisałam miał robiony na to test który wyszedł pozytywnie .piesek już nie wymiotuje biegunki też już nie ma teraz musi się tylko nawodnić żeby dojść do siebie więc wszystko jest na dobrej drodze
Zapalenie jelit u psa – co to właściwie jest? Zapalenie jelit może być wywołane przez wiele różnych czynników. Mogą być to zakażenia wirusowe (parwowiroza, koronawiroza, nosówka), zakażenia bakteryjne (Campylobacter, Clostridium, Salmonellae), grzybicze, pasożytnicze (obecność glist, tasiemców, lamblii, kokcydiów).
Autor Wątek: Nieżyt (zapalenie) żołądka i jelit u psa :/ (Przeczytany 16868 razy) Witam! Niedawno przeprowadziłam się za granice z psem jest to mieszanka Akity z Owczarkiem Niemieckim ma 1,5 roku ,4 dni temu poszłam z nią do weterynarza ponieważ zobaczyłam że w kale suni jest krew ;/ Lekarz wykluczył choroby wirusowe i postawił diagnozę Nieżyt żołądka i jelit tak więc od 4 dni dostaje zastrzyki ale jej zdrowie się nie poprawia nic nie je wymiotuje i jej kał otoczony jest śluzem trochę nie ufam tej klinice ponieważ od 4 dni przyjmuje mnie zawsze inny lekarz i każdy mówi co innego Czy to nie dziwne?? Jeden chce przepisać tabletki inny mówi że nic nie trzeba inny że syrop inny że leczenie potrwa góra 4 dni inny że 7 już nie wiem co myśleć czy zmienić weterynarza?? Czy ktoś miał psa który chorował na to?? I dlaczego moja Barca jest taka smutna nie chce jeść ani wychodzić na spacery zaczynam się o nią bać Jak była w Polsce nigdy nie chorowała od przeprowadzki (3 Miesięcy) zawsze coś! Czy ktoś spotkał się z tą chorobą u swojego pupila?? Proszę o pomoc Zapisane Jamniczek mojej mamy miał zapalenie żołądka, niestety, nie mam dostępu do jego książeczki zdrowia i nie napiszę, jakie leki dostawał. Pamiętam, że były to zastrzyki i chyba tabletki i że jeszcze po kilku dniach leczenia zdarzało mu się zwymiotować. Nawet miałam iść z nim znów do weta, ale nagle wszystko ustąpiło. W czasie choroby był bardzo smutny, przygaszony, ledwo chodził... To nic dziwnego, kiedy żołądek nie pracuje normalnie... Trzymam kciuki za psinkę Zapisane IBDG Wrocław Bo nie chodzi sie do kliniki tylko do konkretnego weta / coś jak lekarz prowadzący/ tu odpowiedzialnosci nie ma zadnej, skoro jest za kazdym razem inny lekarz. Dowiedz się kiedy przyjmuje "twoj" i do niego chodź. Moja sunia przy zapaleniu żołądka jechala 2 tygodnie na samych kroplowkach i wydobrzala choc bylo z nia źle. No , ale my mamy stalego weta od wielu lat. Do innego idziemy tylko wtedy gdy potrzebna jest konsultacja innego specjalisty. Zapisane "Nie bierz uwielbienia swojego psa za ostateczny dowód na to, że jesteś super" - Ann Landers Forum Zwierzaki Zapisane rozpoznanie zapalenie żołądka i jelit niewiele mówi, jest to rozpoznanie kliniczne nie opisujące prawdziwej przyczyny choroby. W przypadki gdyby było to zwykle zatrucie to 4 dni podawania antybiotyku pomoże niemal zawsze. Obecność krwi jest niezbyt dobrym objawem. Jeśli jest to krew świeża świadczy to o problemie dotyczy jelita grubego. Poza tym, jeśli u psa nie występuja wymioty to skąd przypuszczenie, że problem dotyczy żołądka? wykonano badanie endoskopowe, rtg z kontrastem? W ogóle, czy wykonano jakiekolwiek badania dodatkowe? Marwet, psiak wymiotuje:...jej zdrowie się nie poprawia nic nie je wymiotuje i jej kał otoczony jest śluzemJamnik zachorował po niekontrolowanym dorwaniu się do nowej karmy, po prostu za dużo zjadł naraz tego, do czego jeszcze nie był przyzwyczajony... Barcelona, masz jakieś podejrzenia co do przyczyny choroby? Zapisane IBDG Wrocław Takie rzeczy często leczy sie objawowo bo trudno dojsc przyczyny, chyba,ze zaobserwowalismy ,ze pies zjadl cos trujacego. Ja mam do mojego weta 20 km. Czasem, po pomoc doraźna mozna pojsc za rog, ale kontynuowac juz u swojego. Tym bardziej, jesli ta doraźna pomoc nie pomaga. Zapisane "Nie bierz uwielbienia swojego psa za ostateczny dowód na to, że jesteś super" - Ann Landers Z tego co powiedział mi lekarz to może być nadwrażliwość i błędy dietetyczne,spożycie nieodpowiedniej karmy (zepsutej, zgniłej, toksycznej) lub obcego materiału (kamień, kość, drewno, chwasty) Barca to spory łakomczuszek i zjada wszystko co napotka na swojej drodze, tak więc myślę że to od jakiegoś śmiecia ,od jedzenia mało prawdopodobne bo je tą samą karmę od 6 miesięcy. Tak więc to moja wina bo jej na to pozwalałam nie zakładając na spacery kagańca chodź wiem że ma tendencje do zjadania śmieci Zaraz jadę do naszego weterynarza zobaczymy co on powie,mała dalej nie je ale dzisiaj wydaje mi się radośniejsza Zapisane Taki wszystkojad może doprowadzić do prawdziwego nieszczęścia... Czekamy na dobre wieści Zapisane IBDG Wrocław Forum Zwierzaki Zapisane No i super, całuski dla suni Zapisane "Nie bierz uwielbienia swojego psa za ostateczny dowód na to, że jesteś super" - Ann Landers Bardzo się cieszymy i życzymy zdrówka No i zapraszamy do dlaszego uczestnictwa w forum, do pisania, wstawiania zdjęć... Zapisane IBDG Wrocław A ja z kolei dziękuje za dobre rady Zapisane
Owoce szkodliwe dla psa. Nie wszystkie owoce będą zdrowe dla domowego czworonoga – niektóre z nich mogą wywołać nawet poważne zatrucie. Do wyjątkowo niebezpiecznych dla psa owoców zaliczają się przede wszystkim winogrona i rodzynki, które zawierają toksyczne dla psa składniki. Ich zjedzenie może skutkować niewydolnością
.
